Email:
Ιστοσελίδα:	https://blaxos0.tripod.com/index.html
Γραφείο:	ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΜΠΡΙΑΝΙΣΤΑ Basilopoulo Mprianitsa  ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ VASILOPOYLO

ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ  ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ

ΤΟΥ ΧΟΡΙΟΥ ΜΟΥ  ΒΟΣΚΟΣ=e-mail = laxeioo@hotmail.com  

 ΔΕΚΤΗ  ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΤΟ  ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ

PARAKATO KEIMENO EINAI PROSOPIKES APOCIS SXETIKA ME TO BASILOPOYLO BOSKOS

THE FOLLOWING TEXT THEY IS RECOLLECTION AND DESCRIPTIONS FROM VARIOUS PERSONS WITH REGARD TO VASJLOPOYLO ICI AND CUSTOMS MY HORJOY  VOSKOS E-MAIL =  laxeioo@hotmail.com  ACCEPTABLE CORRECTION AND APODEHTO CURRENT RELATIVE WITH THE VASJLOPOYLO

Βορειοδυτικά από τα Γιάννενα και 38 χιλιόμετρα μακριά περίπου, βρίσκεται το χωριό Βασιλόπουλο.
Είναι κτισμένο πάνω σε  τρις λόφους  στα πόδια της βουνοσειράς του Κασιδιάρη και στο Νοτιοανατολικό μέρος του. Το χωριό των  τριών  λόφους   που είναι σχετικέ ομαλοί και προσιτοί με  της παρκέτο  ομόσεις , βόρια η τραγασια  νότια το τσιουμπαρι όπου βρίσκετε το ιερό μνημείο η  εκκλησία του χωριού   προστάτες  Δώδεκα Απόστολοι και ανατολικά  η Βίγλα . το ιστορικό μνημείο των Δώδεκα  Αποστόλων  κτισμένο από  πετρά που μεταφέρθηκε από την κορυφή του κασιδιάρη κατά την περίοδο 1500  έως 1750 (( ακριβής χρονολογία κτισίματος δίστιχος παρά της προσπάθειες μου δεν ασταθή δυνατό να βρεθεί)) με τρις   θόλους  με σφήνωση - λαξευτεί πετρά  καθώς τρις κίονες από μάρμαρο  που στην καταλαλητού στηρίζουν τους θόλους (τρίκλιτη θολόσκεπη βασιλική με νάρθηκα ) δίνουν μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική και τεχνική  ως προς την στήριξη των  θόλους  στο εσωτερικό τους την κάνουν μοναδική  ως προς  την  κατασκευή λοgoy του τρόπο της λαξευτής σφήνωσης πέτρας που έχει  χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή των  θόλων  αλά και της  σκεπής

 Χωρισμένη σε τρία τμήματα στο υπερώο τον κύριος  νέο και το γυνεκονιτη. ο κύριος ναός χωρίζετε από το υπερώο με  τέμπλο άγνωστο ποτέ  έγινε από λαξευτό ξυλόγλυπτο    Είναι δε αξιοπρόσεκτη όλο η   αρχιτεκτονική του κτηρίου   ενώ δε το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο  με πλούσιες  αγιογραφίες (( η παράδοση λέει ότι οι Βασιλοπουλητες  της περιόδου που γινόταν  η  αγιογράφηση συγκεντρώσαν τα αυγά του χωριού και χρησιμοποιηθήκαν για την  αγιογράφηση  του εσωτερικού χώρου της εκκλησιάς.

  Το  ιστορικό μνημείο το δώδεκα αποστολών σήμερα αναστηλώνετε και  αποτελεί το στολίδι του χωριού , με  το ομώνυμο  πανηγύρι    στης 30 Ιουνίου κάθε χρόνου  όπου και  εορτάζονται η προστάτες άγιοι Δώδεκα Απόστολοι με διήμερη  πανηγυρική εκδήλωση  στης 29 και 30  με παραδοσιακή μουσική και παραδοσιακά  φαγητό όπως το γιαχνί   ρύζι  και  κρεατόπιτες από κρέας κοτόπουλου  και το στιφάδο

Μέχρι της αρχές της  δεκαετίας του 1970   το πανηγύρι  ξεκινούσε  από την παραμονή το απόγεια  τη 29 του Ιουνίου και  όπου πολλοί   συγγενείς και όχι μονό από τα γύρο χώρια ερχόταν από τη παραμονή και το γλέντι άρχιζε από νωρίς το απόγευμα  πολλές φορές δε υπήρχαν δυο και τρείς ζυγές όργανα, πόλοι δε χωριανή η  σόγια!¨*   έχανε και στα σπιτικιά τους  όργανα  από την προηγούμενη της παραμονής  γλέντι  κράταγε μέχρι τα ξημερώματα  ανήμερα  του πανηγυριού όπου και η ευχή ήταν και του χρόνου να γιορτάσουμε .

πρέπει  να επισημάνω  ότι  ανήμερα  στην πανηγυρική θεια λειτουργία , ο παππούς μου  έλεγε ότι   συμμετείχαν παρά πόλοι ιερείς  είχε δε ο ίδιος  αναφέρει ότι το 1932 στο πανηγύρι του χωριού είχε τριάντα  ένα  παπάδες.

Μετά την  θεια λειτουργία και δοξολογία που γίνετε   ακολουθούσε η  εικόνα   όπως λεγόταν το έθιμο αυτό πλέον δεν γίνετε και απορώ γατί_ έχει σταματήσει.

Μαζευόταν λοιπόν  συνήθως  η νεολαία του χωρίου  όπου  μια ζυγή  όργανα  με  επικεφαλής την προστάτιδα  εικόνας τον Δώδεκα Αποστολών και τον ιερέα   να  κάνουν    επίστεψη σε κάθε σπίτι όπου μετά την ευλογία από τον ιερέα γινόταν η ονομαζόμενη λογία από την εικόνα  ενώ ασπαζόταν  και η οποία ανήμπορη η άρρωστη.

Τα όργανα  έπαιζαν   συνέχεια και ο κάθε ιδιοκτήτης  έδινε ότι επιθυμούσε για την εκκλησία στο σχετικό δίσκο   ενώ έρεε άφθονο  κράση και  ρακί που είναι ντόπιας παραγωγής

Αυτό συνεχιζόταν  σε κάθε σπίτι  όπου και η παρέα μεγάλωνε μια και  προστίθεται στο χωρώ συνέχεια  κόσμος από τα σπίτια που επισκεπτόταν και  πρέπει να πούμε ότι  ειδική  στάση γινόταν στο  νεκροταφείο του χωριού που βρίσκετε στο περίβολο του ιερού μνημείου τον Δώδεκα Αποστολών όπου τα όργανα έπαιζαν  συνήθως αγαπημένα τραγούδια των νεκρών  συχωριανών ενώ η καμπάνα  χτυπούσε χαρμόσυνα καλώντας τους με  το ονόματος   να  γλυτώσουν και να χαρούν και  εκείνη δίνοντας έτσι την δυνατότητα  εκφράσουν  την αγάπη και σεβασμό  προς το νεκρό να  τον γλεντήσουν σαν  να ήταν παρών εκεί μαζί  πιστεύοντας ότι έτσι γλεντά και  χαίρετε και εκείνος . φεύγοντας όλοι μαζί  χαιρετούσαν τους  νεκρούς   με  μια  φωνή να είστε  καλά  νοικοκυρεύει καλά ναστε  νοικοκυραίοι.

Συνέχιζαν  χορεύοντας  πήγαιναν   στην  πλατιά του χωριού  μεσημέρι  πλέον  κάτω από την  σκιά   πλατάνου  και της μουριάς   την  σκυτάλη  του χώρου  έπαιρναν  οι γεροντότερη με τον σκάρο και τον χάρο  για πες μας χάρε  να  χαρείς ) το γλέντι αυτό συνεχιζόταν αδιάκοπα πολλές φορές  μέχρι τα ξημερώματα της  επομένης μέρας

Το  μεσημέρι  υπήρχε   το ονομασμένο φαγητό  της τάβλας   όπου  πέραν της οικογένειας που  συγκεντρωνόταν συνήθως όλοι μαζί  και η συγγενής  από τα γύρο χώρια (( σήμερα πλέον αυτό το πατροπαράδοτο έθιμο  το μεσημεριανό συμμάζωμα το συγγενών δεν γίνετε  να έρχονται δηλαδή η  συγκινείς και οι φίλοι  από τα γύρο χωρία και όχι μόνο έχοντας  έτσι μια άμεση επικοινωνία μια και τα μέσα  μεταφορές ήταν ανύπαρκτα και η επικοινωνία πλέων πολλών συγγενών αδελφών και φίλων γινόταν  σε τέτοιες συναντήσεις όπως ήταν τα πανηγύρια κάθε χωριού   αποκλειστικά ))   να ανταλλάσσουν ευχές και  να υπάρχει σχετική επικοινωνία.Συνεχίζετε…..17-5-2009

                                 ΑΣΧΟΛΙΕΣ  ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

 …….. να ανταλλάσσουν ευχές και  να υπάρχει σχετική επικοινωνία  για  όλα τα θέματα που μπορεί να  απασχολούσε  την μικρή κοινωνία, σχετικά με την παραγωγή και  τα ζώα  και γενικά την  γεωκτηνοτροφική παραγωγή  που ήταν  η κύρια  σχολεία  τον κατοίκων του Βασιλοπούλου  (( λέγετε ότι η γιδουρα¨* είχε φτάσει μέχρι και  7000 κεφάλια γιδοπρόβατα  τα πρώτα ήταν στην βρύση κουραδα  η τριανταφυλλιά και τα τελευταία δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα από το την πλατεία του χωριό  όπου  ήταν και ο τόπος συνάντησης μαρτύρια  Κωνσταντίνου Τσαλη ))   τα  γύρω  χώρια που γειτονεύουν  με  το Βασιλόπουλο είναι η  Ιερόμνημη που λέγεται και Γερομνήμη οι δε κάτοικοι Γερομάτες,  Ριάχοβο, Γλύζιανη (Καταράκτης), Λίθινο, ραικο, Δεσποτικο η Γρετσουνιστα   και η Σιούτιστα (Καστρί). όλα  τα παραπάνω  χωριά έχουν ένα κοινό σημείο Eχούν όλοι  ποτιστικά χωράφια  σε δυο  σημεία  στον κάμπο του Λιθινου και στο μαυροποταμο το καμπο  της Ιερομνειμης όπου εκεί σπερνόταν τα σταργια , τα καλαμπόκια , το τριφύλλι και κάθε άλλη γεωργική παραγωγή που έχει άμεση εξάρτηση με  το νερό  μια και ο μαυροπόταμος  ποτίζετε αντίστοιχα από της πήγες του Νίστικου και από το αντίστοιχο  μαυροποταμο παραπόταμος του καλαμα  και αντίστοιχα  σχετική δέση στο καλαμα για τον πότισμα του κάμπου του Λιθίνου . Το Βασιλόπουλο καλλιεργούσε σε 

Τρις   ακόμα ποτιστικά μερί  τον  καμπομπουπλο και της γιανοβες Μπριανστίτσας  με της αντίστοιχες πηγές  τον λουτρό και την ομώνυμη πηγή  γιανοβες το   νερό της γιανοβες μετά την δύση  του Ίλιου  κατευθυνόταν στο καμπομπλο μέσο του αυλακιού  και  γέμιζε την σχετική   δεξαμενή ( γούρνα ) που βρίσκετε λίγο μετά την πυγή του λουτρό στο νότιο μέρος του κτήμα του (( Βασιλείου  Φωτίου του Ζήση η Ζηκου )).  Σε αώτους  τους  μικρούς  κάμπους   σπερνόταν τα μποστάνια και τα κηπευτικά οπος ντομάτες  μελιτζάνες πιπεριές και λοιπά κηπευτικά που ήταν απαρετο το νερό για την αναπτξητους  με άξονα βέβαια παραγωγής μια και ευδοκιμεί  στην περιοχή τα  κρεμμύδια   Όλα τα χωριά που (( γειτονέψουν και αναγράφονται  παραπάνω )) λέγονται κρομμυδοχώρια γιατί πριν τη δεκαετία του 1960 παρήγαγαν πολλά κρομμύδια,  Απόδειξη τούτου το παρατσούκλι του γνήσιου τέκνου της Καπετάν Σπύρου Μήτση (Κρομμύδα)¨:3 από την Γερομνημη )) Άλλα προϊόντα ήταν το κροκάρι, από αυτό γίνετε  το κρεμμύδι  (κορκαρι= τα πολλοί μικρά κρεμμύδια )) το οποίο προέρχεται από το μπαρούτι που με την σειρά του  είναι  ο σπόρος  που παράγει  η ντουντούκα όταν άνθηση το κρεμμύδι και έχει χρώμα μαύρο ) το αραποσίτι ἢ καλαμπόκι εδώ πρέπει να  επισημάνουμε  ότι αραποσίτι γίνετε  η επονομαζόμενη μπομπότα που είναι το άσπρο καλαμπόκι που όταν αλεστή  το αλευρά το ονομάζουμε μπομποτησιο αλεύρι. Ήταν το κύρια τροφή  στης αρχές του προηγούμενο αιώνα  μια και με  αυτό  έφτιαχναν  ψωμί η κουλούρα από το μπομποτισιο αλεύρι  και  το κουρκούτι  που είναι βρασμένο μπομποτισιο αλεύρι  τσιγαρισμένα με κόκκινη πιπέρι  και πόλη τρόποι μαγειρέματος μια και  το συγκεκριμένοι αλεύρι περιέχει πλούσιες θρεπτικές ουσίες διευκρινίζουμε εδω ότι  καμία  μα  καμία απολύτως  σχέση και νοστιμιά δεν  έχει το κίτρινο  καλαμπόκι με  το  άσπρο = ονομαζόμενο = μπομπότα  που κατά κόρον σήμερα το κίτρινο  καλαμπόκι έχει κατακτήσει την αγορά και τα αστακια η ρόκες η κοντροπουκια  πουλούν  ψημένα η βρασμένα  η  καστανάδες  στα πανηγύρια και  στης λαϊκές της πόλης . Το υβρίδιο που είναι και η ονομασία του κίτρινου καλαμποκιού επικράτησε  λογού το γεγονότος ότι έχει  μεγαλύτερη παραγωγή ανα  στρέμμα σύμφωνα με μια  άποψη αλλά και ακούσματα και πληροφορίες  που δεν στάθηκε δυνατών να επαληθευτούν    η αυξημένη παραγωγή στάθηκε δυνατόν  να  γίνει  μετά την βελτίωση (μετάλλαξη ) που επήλθε  στο εργαστήριο  λέγετε  δε  ότι προέρχεται από την  Αμερική .  το λιανό και φυσικά τα μποστάνια. Τίποτε απ' όλα αυτά σήμερα δεν καλλιεργείται γιατί η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση του που κορυφώθηκε τη δεκαετία του '60 και '70 ερήμωσε το χωριό και τα γύρο χωριά.\

ΣΗΜΕΙΩΣΗ :Το παραπάνω  άρθρο θα συμπληρώνετε σε τακτά χρονικά  διαστήματα

Θα  ήταν χαρά μου να  στείλετε της τυχών  διορθώσεις υπόδειξη και παρατηρήσεις  

Σας ευχαριστώ klik edw